Taalpurisme

Joos Lambrecht (1490 - 1556) publiceerde al ongheschuumde woorden in zijn Naembouck (1562).

Simon Stevin (1548 - 1620), bewust van de 'weerdicheyt der Duytsche tael', schreef zijn wetenschappelijke werken in het Nederlands en niet in het Latijn, zoals gebruikelijk in zijn tijd.

Lodewijk Meijer (1629 - 1681) was van oordeel dat men geen tijd moest verliezen met vreemde talen te leren. Filosofie en wetenschap zijn belangrijker. Descartes is het voorbeeld. Laten we daarom ons Nederlands uitzuiveren om er een geschikt instrument van te maken. Hij vond veel eigen woorden bij Hugo de Groot en Simon Stevin (b.v. reden (ratio), evenredigheid (analogia), raaklijn, evenaar, middelpunt...)

In 1669 verscheen zijn Nederlantsche woordenschat: dat is verduytschinge van uytheemsche woorden, die somtijds onder het Nederlandtsch gevonden worden.
Het bevat 3 delen: Bastaardt-woorden, Konst-woorden, Verouderde woorden. Het werk beleefde in 1805 zijn 12de druk.